Nazwa: Wspólnota Przenajświętszej Trójcy (dążąca do przekształcenia się w instytut świecki życia konsekrowanego).

Charyzmat: Członkinie Wspólnoty otaczają szczególną czcią tajemnice Przenajświętszej Trójcy i kapłaństwa Jezusa Chrystusa oddającego w swym zbawczym dziele świat Ojcu w Duchu Świętym. Tajemnice te kształtują ich duchowość opartą na Liturgii i wyznaczają cel apostolski, którym jest modlitwa i ofiara za kapłanów, za ich posłannictwo i świętość życia, i o nowe powołania kapłańskie.

Hasło Wspólnoty: "Chwała Ojcu przez Syna w Duchu Świętym. Amen. Alleluja".

Założyciel: Ks. Wacław J. Świerzawski, Biskup Sandomierski (1927-2017).

Data założenia: Wspólnota, założona przez ks. Wacława Józefa Świerzawskiego 29 września 1956 roku w Zielonce koło Warszawy, została erygowana jako stowarzyszenie na prawie diecezjalnym w diecezji łódzkiej przez abp. Władysława Ziółka 28 września 1996 roku.

Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. , tel.: 692 995 761, Fb: https://www.facebook.com/WspolnotaPrzenajswietszejTrojcy

Adres korespondencyjny: Zgromadzenie Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego, ul. 11 Listopada 5, 27-630 Zawichost (z dopiskiem na kopercie: dla Wspólnoty Przenajświętszej Trójcy).

Duchowość:
Członkinie Wspólnoty prowadzą w sercu świata życie według rad ewangelicznych. Żyjąc na wzór Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego aż do śmierci, chcą dawać świadectwo Jemu samemu jako Zmartwychwstałemu poprzez apostolstwo obecności w swoich środowiskach. Całkowite oddanie się Bogu w miłości wyrażają przez złożenie ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Duchowość Wspólnoty ma charakter modlitewno-ekspiacyjny. Członkinie nie angażują się w żadne formy zewnętrznego wspólnego apostolstwa, dając świadectwo Chrystusowi
swoim życiem chrześcijańskim, a wszystkie trudy, cierpienia i modlitwy składają Bogu za kapłanów i w intencji powołań kapłańskich. W posłudze kapłańskiej widzą bowiem najskuteczniejszy sposób pomagania ludziom w odnalezieniu i ukochaniu Boga, przede wszystkim w Chrystusie obecnym w Liturgii.

Patronowie Wspólnoty:
Świętem patronalnym Wspólnoty jest uroczystość Przenajświętszej Trójcy. Patronat ten uświadamia członkiniom ich rzeczywiste włączenie przez sakramenty Kościoła w życie Boże, z którego czerpią moc i wzór miłości i jedności.
Drugim świętem Wspólnoty jest święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła.
W Jej całkowitej ofierze dopełnionej pod krzyżem Syna i w Jej duchowym macierzyństwie wobec Kościoła widzą członkinie ideał życia chrześcijańskiego i konsekrowanego.
Wspólnota obchodzi również uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, znajdując w nich wzór apostolstwa - charyzmatycznej inicjatywy złączonej z wiernością hierarchii.

Obowiązki:
Oprócz zwykłych zobowiązań przyjmowanych w instytutach życia konsekrowanego (codzienne uczestnictwo we Mszy świętej, połączone z regularną spowiedzią u stałego spowiednika, codzienne odmawianie dwu części Liturgii Godzin, codzienna lektura Pisma świętego i dążenie do umiłowania słowa Bożego, codzienna półgodzinna medytacja) obowiązkami charakterystycznymi dla Wspólnoty Przenajświętszej Trójcy są: godzinna adoracja Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie sprawowana raz w miesiącu w intencji kapłanów oraz zachowanie ścisłego postu w wigilię wszystkich trzech uroczystości Wspólnoty.
Każda z członkiń Wspólnoty w sposób szczególny ofiaruje życie i codziennie modli się za kapłanów przydzielonej jej diecezji Polski i kraju misyjnego, składając również w ich intencji ofiarę na Mszę świętą sprawowaną w dzień patrona tych lokalnych Kościołów.

Włączenie w życie Wspólnoty:
Wchodzenie we Wspólnotę jest stopniowe i odbywa się w trzech etapach. Po co najmniej dwuletnim okresie próby (kandydatura) rozpoczyna się okres formacji (więzy czasowe) trwający nie krócej niż pięć lat, w czasie którego członkinie składają śluby praktykowania rad ewangelicznych ponawiane co roku. Po tym okresie następuje włączenie trwałe poprzez złożenie ślubów wieczystych.
Formowanie kandydatek i członkiń odbywa się indywidualnie pod kierunkiem odpowiedzialnej za formację. Członkinie Wspólnoty prowadzą zwyczajne życie rodzinne i społeczne w swoim miejscu zamieszkania, mieszkają same lub ze swymi rodzinami, pracują w wyuczonych zawodach i utrzymują się z własnych dochodów.

Wspólnota utrzymuje ścisłą duchową więź z innymi wspólnotami Ojca Założyciela: ze Wspólnotą Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla, ze Zgromadzeniem Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego i ze Wspólnotą Kapłanów Chrystusa Paschalnego.

Historia Wspólnoty:
Początki Wspólnoty przypadają na lata 1953-1956; był to czas duchowego i intelektualnego
formowania pierwszych kandydatek przez ks. Wacława Świerzawskiego. Za datę powstania Wspólnota przyjmuje 29 września 1956 roku, kiedy trzy pierwsze członkinie złożyły na ręce Ojca Założyciela śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. W roku 1960 Wspólnota przyjęła patronat Przenajświętszej Trójcy i określiła swój cel apostolski, jakim jest modlitwa i ofiara w intencji kapłanów i powołań kapłańskich. W roku 1962 został uzupełniony konkret celu apostolskiego: każda z członkiń modli się i ofiaruje swe życie za kapłanów z przydzielonej jej diecezji Polski i kraju misyjnego. W roku 1965 Ojciec Założyciel przedstawił Wspólnotę księdzu kardynałowi Karolowi Wojtyle, który w roku 1992 jako papież Jan Paweł II mianował księdza Świerzawskiego biskupem ordynariuszem diecezji sandomierskiej. W roku 1996 Wspólnota została erygowana jako stowarzyszenie publiczne wiernych na prawie diecezjalnym przez arcybiskupa łódzkiego Władysława Ziółka, dlatego od roku 1997 członkinie składają śluby wieczyste. W roku 2006 Wspólnota obchodziła 50-lecie istnienia. Obecnie członkinie Wspólnoty żyją w diecezjach warszawskiej, warszawsko-praskiej, łódzkiej, gliwickiej i legnickiej.


Założyciel:
Założycielem jest ks. Wacław Świerzawski, biskup diecezji sandomierskiej. Ks. Wacław Józef Świerzawski urodził się 14 maja 1927 roku w Złoczowie. W roku 1944 Wacław Świerzawski wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. 11 grudnia 1949 roku, z rąk ks. arcybiskupa archidiecezji lwowskiej Eugeniusza Baziaka, ks. Wacław Świerzawski otrzymał święcenia kapłańskie.

Pracę duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w katedrze św. Jakuba Apostoła w Nysie. W roku 1950 uzyskał tytuł magistra teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W tymże roku rozpoczął pracę jako wikariusz w parafii św. Wojciecha w Cieszanowie. W 1954 roku uzyskał tytuł magistra prawa kanonicznego w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W czasie studiów prawniczych, w latach 1952 ? 1957, był kapelanem Sióstr Dominikanek Misjonarek w Zielonce k/Warszawy. Tam założył wspólnotę życia konsekrowanego Przenajświętszej Trójcy.

W roku 1957 ks. Wacław Świerzawski został przeniesiony do Krakowa, gdzie przez osiem lat pracował jako duszpasterz akademicki w kolegiacie św. Anny. W 1965 roku wyjechał na studia do Rzymu do Benedyktyńskiego Instytutu Liturgicznego św. Anzelma. Tytuł doktora teologii uzyskał w tymże Instytucie w 1968 roku. W tymże roku został dyrektorem Instytutu Liturgicznego przy Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Na tej uczelni, w 1975 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego i objął stanowisko kierownika Katedry Homiletyki. W 1971 roku ks. Wacław Świerzawski założył drugą wspólnotę życia konsekrowanego - Wspólnotę Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla.

W 1981 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku profesora zwyczajnego i został dodatkowo kuratorem Katedry Teologii Życia Wewnętrznego. Wybrany dwukrotnie rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, pełnił ten urząd aż do roku 1992, tj. do momentu mianowania go przez Ojca św. Jana Pawła II biskupem diecezji sandomierskiej. W 1990 roku założył trzecią wspólnotę życia konsekrowanego ? Zgromadzenie Sióstr św. Jadwigi Królowej, Służebnic Chrystusa Obecnego. Sakrę biskupią otrzymał 28 kwietnia 1992 roku w katedrze sandomierskiej z rąk Nuncjusza Apostolskiego, arcybiskupa Józefa Kowalczyka.

W 1999 roku, Pasterz diecezji obchodził pięćdziesiątą rocznicę swych święceń kapłańskich. W jubileuszowym roku 2000 ks. Biskup Wacław Świerzawski założył czwartą wspólnotę życia konsekrowanego kapłanów diecezjalnych - Wspólnotę Kapłanów Chrystusa Paschalnego. Dnia 2 października 2002 roku Ksiądz Biskup przeszedł na emeryturę i zamieszkał w klasztorze Sióstr św. Jadwigi w Zawichoście. Ojciec Założyciel zmarł 7 października 2017 w Szpitalu Specjalistycznym Ducha Świętego w Sandomierzu. 16 października 2017 został pochowany w krypcie katedry sandomierskiej.